2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1904
Okunma
tanıdığım ateşlerde yak beni
bilmediğim kıvılcımdan korkarım
Kaçarı yok yangınımın
Külüm kalmasın mekansız
iki halkadan ibaret
Paslı bir zincirdir aşk
O bile kopar günü gelince
Eski bir yara kalır
Ama eskide kalmaz
Zehirden şifa türeten
Kalbimin korkusu yok
Beni acıtmayan yalan
İsterse bin yaşasın
Her yara bir kabuk
Bulmuyor mu kendine
yeter ki zamanın
Tırnağı kavlatmasın
Üstüne kül serperek
Gizlenmiyor hiçbir şey
Her rüzgarda savruluyor
Kalbinden çaldığın kül
Su olsan canın yanıyor
Ateş olsan sönüyorsun
İster yan ister dökül
Sen yine de gül;
Çünkü rakı sofrasında
Üzüme üzülmenin
Bir faydası yok.
Barış Çelimli
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz