-Hâlâ göçük altında olan ve unutulan o iki madenci diyor ki;



Bu sefer böyle olsun bayramlaşmanız
Geleni gideni bensiz ağırlayın, olsun

Devlet maaş bağlamıştır
İyi kötü şeker lokum
Alın işte bir şeyler
Demesinler gittik de şeker bile tutmadılar

Yaz daha geçmemiştir soba derdi yoktur henüz
Kızımın pamuk elleri
Kömür karası olmasın

Burda bile aklıma geldikçe korkuyorum
Madende çalışır diye
Oğlum biraz büyüyünce

Bu bayram böyle geçsin kader buymuş diyelim
Ben olmadan uyanmaya alışın sabahları

Ben hala o göçüğün altındayım çıkmadım
Ha toprak ha kömür farketmez gömülene

Üzülün istemem ama artık beklemeyin yeter
Umut varsa dinmez sızı
Artık sabır tüketmeyin

Kış gelende sobaya bir çay koyun demlensin
Varsın siyaha bulansın
kızımın pamuk elleri
Çoktan kömüre dönmüştür
Benim cılız bedenim
"Üzülme güzel kızım
Ellerinin karasından ve çayın cızırtısından
Size selam ederim"

Bundan sonra böyle olsun bayramlaşmanız
Gelene gidene
Önce taze çay verin...

Barış Çelimli