Sokaktayım
Yürüyorum kimsesizlerin sokağında.
Küçük hesaplara takılmadan,
Tartışan insanlara aldırmadan,
Kirli sözleri duymadan,
Düşüyorum gökyüzünden yere
Bir yağmur gibi
Camlara vura vura...

Açılmış şemsiyeler
Kapanmış sonuna kadar
Gökyüzünün maviliği.
Kara bulutların çöktüğü
Dünyanın ücra bir coğrafyasından
Baktığım gelecek
Sessizce çağırıyor beni...

Umudum yağmurlar altında
Islanıp ıslanıp durdu.
Terli hayallerim
Bedenim gibi üşüdü.
Büyük kavgalar uğruna
Kaybettiğim küçük mutluluklar
Şimdi uzaklardan bana mektup atar oldu
Halimi hatırımı sormak için...

Tüm şiddetini kusuyor hava.
Bir bedene bürünmüşcesine
Kaçırıyor her bir insanı.
Arabalar desen son sürat
Kaldırımlara düşen
Gölgelere aldırmadan
Su misali savuruyor
Yağan yağmurda
Kirlenen umutları...

Bir kurtuluş beklemiştim hep
Meğer yağmurmuş beni
Benlikten çıkaran.
Meğer kararan havaymış
Hayallerime set çeken...
Meğer aldanmışım
Yağan yağmurların sözlerine...

Madem öyle yağsın yağmurlar,
Açılsın şemsiyeler
Islanan yeryüzü gibi
Islanmasın insanların hayalleri
Temiz ve kuru kalsın
Her bir insan ve
Her bir insanın umutlu hayalleri...

Yağan yağmurlara aldırmadan
Yürüyelim güle oynaya.
Güneşli bir günü karşılıyormuşcasına
Düşelim yollara...