1
Yorum
0
Beğeni
3,0
Puan
1128
Okunma
Bakıyorum boş odalara
Bir ses arıyorum
Dert ortağı diye
Duvarlara sarılıyorum
Boşluklar sırdaşım oluyor
Kapalı televizyona saatlerce bakıp
Gülüp eğleniyorum
Olmayan anılarda
Olmayan mutluluklarımı anlatıyorum
Dostlarım sandalyelere, masalara
Saatlerce evimde kalıp hiç durmadan
Oyunlar oynayıp,
Öyle boş boş eşyalara bakıp
Şiirler yazıp, kitaplar okuyup,
Ruhuma işleyen suskunluğu yaşayıp
Soluyorum bir köşede
Duvarların üzerime üzerime gelişiyle
Yok oluyorum kendi kendimde
Mutfaktan bir ses mi geldi acaba?
4.0
50% (1)
2.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz