30
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
3825
Okunma

/Kimseye etmem şikayet, ağlarım ben halime/
Ağla çocuk!
Ağla haline...
Bu hayatı avuçlarına koyanlara ağla...!
Ahh be çocuk ahh!
Böyle yaşamayı sen seçmedin ki!
Umut kokan kelimeler(in)
Ekilirken göğün mavisine
Firar eden ışıklar düşerken pencerelerden
Gecenin koynuna
K/arlar düşerken bir bir saçlarına
D/üşüyorken gün be gün yüreğin,
B/içerken gece tüm sözleri
Gölgesindeki kırıntılara sığınmak kaldıysa sana!
Ağla çocuk, ağla haline...
Belki bir gün!
Düşeceksin insan sandıklarının arasına...
Sonra... sonrası malum!
Sonrasını ne sen sor ne de ben söyleyim sana...
Al işte! Artık kaybedecek bir şeyi olmayan biri daha(!)
Ağla çocuk!
Ağlarken unutma ama!
Unutma bu şehri
Kara(ran) duvarları
Gün/ahları devşirirken birbir
Unutma seni yalnızlık dehlizinde,
Açlığa sefilliğe terkeden beton(laşmış) kalp(siz)leri.
Unutma sendeki b/izleri
Susma! Şikayet et bize bizi.
Ağla çocuk, ağla halimize...
Hadi çocuk,
Hadi!
Yaslan şiir yüreğimin omzuna
Demir at
Ağlayamayanlara inat ağla(yalım) orda
Hıçkıra hıçkıra, doya doya...
...
...
Ve
...
...
Ey g/özü yaşlı çocuk!
Dil(im) affet dese bile
Henüz..
Bendeki ben, affedemezken beni
Ne olur sen(de) AFFET(me) BİZİ...!
5.0
100% (36)