hiç umursamadım boynumdaki urganı
darağacında uyuyanlardanım ben de;
celladımın gözlerine akarken mahmurluğum
kalbim kelepçeli
başım diktir
ve yağlı ilmiktendir benim yastığım,
ayaklara kapanmam
ayakta dinlerim infazımı
yerinden alırken ruhumu bir çift söz
dalarım derin uykuma
dinimden çıkmadan girerim başka bir dine
ölüyken canlanırım rüyâlarımda.

diriyken ne çok severim bilemezsin!
fikrim gibi haykırırım sevdamı,
dudaklarım çatlasa da
çöle dönse de dilim
susarım
içmem pınarlardan kanarak,
tutmayanlar anlamaz bu oruçtan
öyle güzel
öyle yücedir ki aşkın ateşinde yanmak!

eğer seversem sevgiliyi
kör olur gözlerim;
sorulsun bütün çiçeklere
ne renklerini görürüm
ne de kokuları siner tenime…

bir menekşeye bakarsam mor aksın kanım,
leylâk yanından da geçmem
ak zambaklara da elleşmem,
eğilirsem bir gülün önünde
kaçamak gülersem bile
vallahi dikenlensin yüreğim.

inanmayanlar dağlara baksın!
çan çiçekleri yalnız
süsenler de yerli yerinde…

saçma sadık biriyim işte,
fikrime de
sevgime de!

ö.n