Çocuk adamın paltosundan tutup
Amca!
İçimizde kaç kuruşluk ruhlar taşıyoruz
Sahi!
Gövdemizin ağırlığınca birikmiş
Hayali kavramlarımıza kaç beden sığdırabiliyoruz

Sayamadığımız yaşımızın bizden önceki
Halinin nafakasında birikmiş açlığını
Hangi dişimizle daha iyi çiğneyebiliyoruz

Yuttuğumuz sefalet çıplaklığının
Örtünemeyen üryanının nüsünü
Hangi bedensel arzularımıza pazarlıyoruz

Saksıda beklettiğimiz bizden sonraki
Hayatımızın ağırlığınca günahlarını
Hangi pazarda satılığa çıkarıyoruz

Satın aldığımız sevapların içinde
Cebimizin sıcak metallerinde
Birikmiş kirli ellerin
Günahlarını hangi günahlarımıza
Salarken yüreğimizin okyanusunda
Çukurlar açıyoruz

Boyalı dudakların açlığında yatan
Sokak yaralarını hangi dilimizle
Yalayıp elemlerini içimize akıtıyoruz

Kışlık nafakaların içinde bir gram
Yoksulluğa dil yalamış ruhumuzun
Örtüsünde kaç boğaz birikmişti
Saydık mı?

Sahi biz insan mıydık? Amca!
Yoksa insan olmadığımız için mi?
İnsan görünüyorduk…