Kuzeyin ve batının
Sonsuz imkanlara sahip insanları
İnciterek ayak basıyor
Doğunun ve güneyin
Topraktan daha mütevazı
İnsanlarının sinelerine

Midesine taş bağlamış
Dolaşıyor esmer tenli
“Adam”
Soluk alışı kabarıyor
Yandıkça yüreği
Sahibi olamadığı ülkesinin ardından

İğrenerek eteklerini topluyor
Mavi gözlü, sıska
Soluk derili kuzeyli kadın
Ağlayan çocuğun yüzünde
Kolonyalı mendille gezdiriyor elini
Pusula utanıyor
Doğu-batı-kuzey-güneyin
Bu kadar uzak oluşuna birden
Dezenfektan şişelerini arıyor
Yetim başını okşadığını sanan
Zavallı kadın şimdi

“İkinci dünya ülkeleri”
“Kaç dünya var baba?” diye soruyor
Küçük kız
Babasının elinde gazete
Haberleri dinlerken bir akşamüzeri

Savaşlar icat ediyor
Silah fabrikaları
İnsanı insana kırdırma sanatı
Kırık dökük yıkılıyor insanlık
Yılgın uzaklaşıyoruz barıştan


Ilık nefesiyle bir anne
Öyküler anlatıyor çocuklarına
Zamanın derisini soyuyor
Sorguluyor öyküler
Çocukların zihinlerini
Elleriyle yüzünü soyuyor kadın
Öykülerin
Sessiz harfler ürperiyor
Annenin sesinden
Kelimeler çocukların kulaklarını deliyor
Zırhlı araçlar yürüyor ve petrol tankerleri
Evlerin önünden