’’ Zamandan kalan bütün renkler siyah tı /gecenin sabaha hasreti hiç bitmedi/ bitmeyecek / ’’



Usulca eserken bir rüzgar
Tenha bir gece yarısından uykusuz bir sabaha doğru
Savrulur yine beni bırakıp sana gider yüreğim
ipek saçlarına
kahve gözlerine

sonra, yüzünü anımsarım
sisler arasında kalmış gibi
anılardan bile silinmiş sanki

uzak artık o gözlerindeki pırıltılar
her şey gibi , zaman gibi
hem de çok uzaklarda

yalnızlığa terk edilmiş bir sahilde
kırık dökük anılar var bu gün
biraz mahzun biraz da küskün
öylece kalmış o yerlerde
geceyi dinlemekte sessizce

zaman acımasızca soldurur bütün renkleri
bir tek beyazı bırakır geriye
karanlık gecelerimde
kefen gibi sarsın diye

zamansız mekansız bir yerlere giderim
ıssız
sessiz
durgun
yorgun
öylece …



Mert YIGITCAN / mertyigitcan
İstanbul / Maltepe
09 / 10 / 2010 … rüzgarlı bir gece vakti