Yedi yıl, yedi atla, yedi tepe dolaştım
Hangisine bindiysem üstünden attı beni
Bir hayal yumağında çözüldükçe dolaştım
Gündüzler gecelere kefilsiz sattı beni


Karanlık üç beş cebe davetsiz konuk oldum
Her cepte dil ısırtan hallere tanık oldum
Gün oldu Şahmeran’a sunulan anık oldum
Mendebur, çiğnemeden bir anda yuttu beni


Sırtımda sahibini arayan kesik başlar
Kumrular kan damlayan tabanlarımı taşlar
Dilimden dudağıma sıçramadan savaşlar
Nur yüzlü bir ihtiyar zorla uyuttu beni


İki göz iki çeşme, ser verip sır vermedim
Aynaya inat bugün saçlarımı örmedim
Herkes beni gördü de ben kimseyi görmedim
Bilmiyorum belki de bir humma tuttu beni


İçi güneşle dolu buzdan bir evim vardı
Önünde ayakları ters duran devim vardı
Görecek çok günlerim, tonla ödevim vardı
Bu ateş yeşermeden ne tez kuruttu beni…..



GRİ GÖLGE


anık : hediye