dağ başı yalnızlıklarında kor ateştir aşk
hele bir alazı düşmeye görsün yüreğe
galiptir her şeye
dudağında sana
sevda tutsağıdır Yusuf, Züleyha

bir ok ki kutsanmış
yaydan çıkmaya görsün bir kez
ve bir kez değsin sineye
Aslı yanar Keremin saz tellerinde
çöller dile gelir
tutkulu dileklerde
sevda kum tanelerinde saray hevesi
kavuşma öyküsünde mahkümdur Yusuf

ah kızgın çölün tek varisi firavun
ellerinde aşkın en meşakkatli hali
atılan zindandan çıktı da geldi bak!
bilirmiydin ki
aşk Yusuf’tur
sevda Yusuf
sultan o
köleyken yüreğinin efendisi oldu
yakıcı dudağından kaç nağmeli öpüş düştü
Yusuf’un sevdasına

Pir Sultan’ın serden geçmesi değil mi
direnişe susan
Mecnun’un sazında mızrak oldu aşkı çalan
ve yürekte sükut sesini dinlerken
avcının dağda ceylana attığı kurşundan vaz geçmesi gibi
kısa yollar ötesindeyken bile kavuşamamaktır belki
en kutsi yanıyla yüreğimizi dağlarken aşk
iki damla yaş
sevdalı bir bakış
utangaç beklemektir sevgiliyi
perde arkasında

düşmana bile kıyamamak
soluksuzca dağ bayır koşmak
susuz çölde sevgili dudağında ki nemi su sanmak
kavurucu sıcakta
salkım söğüt altında gölgeye dokunmak
ve Yunus’un dilinde Mevla’yı aramaktır aşk

kenan diyarından göçmek
yarım noktası sevdaya dair
Yusuf köle
sen efendi olsan ne çıkar
masallar sevdayla başlar
sen sultansan Mısır’a
gönlünün sultanı Yusuf Züleyha

kör bir kuyuydu açtığında gözlerini
sevmekle başladı çile
sonra
çöl cehennem
aşk cennet oldu sana
nefsin elinden kaçarken yırtılmaksa aşk
tadını en iyi veren gömleği oldu Yusuf’a
tutsak olmuş öpüş tüm ruhuyla
Yusuf’a oldu vaha
Züleyha dudağında
Yusuf’un tutsaklığıdır aşk...