(Su Kasidesi’ne nazire)
Tuzu arar her su
tanıdığıdır onun
bir zaman önce ayrı düştüğü
ve klorla hapsedilmeden önce
korkunç beyazlığına
esmerdi tuz
bunu bilir su.

Tuzu arar her su,
vurdukça başını yokluktan
zamana.
Bir haberdir kokusu
dağları dolaşıp yaklaşınca
okyanusa
bekler,
kadındır tuz
bunu bilir
buna imân eder su.

Beklemenin vardır da
vuslatın yoktur tarihi
beklemek incelmektir
kaçınılmaz.
Bekletmek ise
ya zamansızlıktır döngüyle ilgili
İhanettir ya da.
Ve işçilik ister her sözde
her hecede
ölümdür vuslat
bunu bilir
dolanır da dolanır su.

Her yaşantının
anlatılır’ı vardır
ama en çok anlatımaz’ı
ağrıdır zamanı biriktiren menderesler
sızlatan ve azaltan kuru ovalar
korkunç obruklar
ama bahar vardır

adı aşk olan bir akıl oyunuyla
çoğaltan
ve yaklaştıran akla
ve aklın uzağına
yağmurlar
yağmurlar
gece yağan
ve ışıkları
ve ezanları
ve olmaz’ları ıslatan yağmurlar,
sokaklar tenhalaşır
yaşadıklarımız ,
olmaz’ların başladığı yere kadardır
ve bir gölse bitiş
bir yaşlı şair olur
Anlatılmaz’ı susar su.

Eş anlamlısı Allah olan
o nefesten önce
bir damla olsun
parmak ucundan
sunmamış mıdır?
var ederek kavurduğu yarattığına,
Su.
anlatılarda ve tufanlardaki yeri
ve üç atomun mucizevi kardeşliği
bir anlatılmazdır Su.
bin yıllarca bekler
süzülür son nefeslerden
derviş olur yürür
Mecnun olur gezer
Veysel olur, görür
Fuzûli’de söze gelir su….