İÇİMDEKİ DENİZ

Karar vermiştim, ölmeliydim.
Sonsuz bir bilinmezliğe ama yalnız olduğunu bilmek acı
Sadece bunu biliyorum.
Yatakta sadece yüzümün hislendiğini düşünmek
Dokunuşların tenimde tarifsiz bir düşünceyle kalması,
Ve içimdeki denizde sadece ruhlarımızın birleşeceğini,
Bunu bilmek ve gitmek…
Dudaklarımda yarım kalmış gibi sözcükler,
Havanın kokusunu rüzgârın esintisinden hissedebilmek
Pencerenin kolunu, konuşamayan ellerimle açmak,
Ve seni düşünmek julıa
Sonsuz bir mutluluk senin olduğun dünyada var olmak,
Kitap ın ilk baskısında bu gitme olmalıydı
Oysa karar verdim ama yasal zeminler olmadı
Bir katil gibi gitmek zorunda kaldım
Ölümü bir acı dan değil !
Denizin kokusu içimde olamıyor
Tepeden bakmak denize
İçinde olmak gibi değil,
Tekerlekli bir sandalyeye hapsolmak
Gözlerimdeki ışıltının soluklaştığını hissetmek
Seni hatırlayamamak,
Ölüm; doğacağını bilememek gibi belirsiz,
Acı gelmiyor…
Dudaklarımda hissederken seni
Ben gitmeye mecbur kaldım.
Mektubum sana ulaştığında
Ben ruhlarımızın birleştiği, içimdeki denizde olacağım,
Kokun geliyor kokun gözlerime,
Dokunuyorum içimdeki sana…


bu şiiri cok sevdim ve cok da hoşuma gitti.
gercekten de güzel.
şiir zenginliği denilen bu olsa gerek.
tebriklerimle