Bir şömine başında ateş gibi oluyor gözlerin
Bakmaktan alamıyorum gözlerimi
Ilık ılık bitiyor kömür
Ateşi bütün vücudumuzu sarıyor
Tüm bedenini saklamak istiyorum cebimde
Bedenin beynimde soluksuz
Mektubumda saklamıştım bu cümleleri
Evet, söylemekten korkmuyorum aşkımı
Aşkım.
Kurak çöllere ıslak yağmurlar getiriyorsun
Issız karanlıkları aydınlatan
Ateş gibi gündüzü kavuruyorsun
Kızıl yangınlar yakıyorsun
Bendeki umutsuz kalmaya yüz tutan kalbime
Kalbime yağmur oluyorsun
Tanrıça’nın masumiyetine biz katıyorsun
Bizi eşsiz kılan aşkımız değil miydi sayfalara dökülen?
Her gözyaşı şikâyeti değil mi tanrının bize?
Sevmeyi sahipsiz kılmak, ölüm değil miydi?
Bana olan aşkın derinlerde, biliyorum
Bir el yazısı narinliğini taşıyor inceliğin
Bir fotoğraf gibi unutmayan, unutulmayan,
Bana olan aşkını biliyorum lady im
Her göz göze gelen kalbimizin çarpıntısını
Yıllar geçerken eskimeyen tek aşkımızı
Mahzenlerde raflara kaldırılan Bordeaux şarabı gibi
Kırmızı kırmızı bağıran Mozart ı
Ve söylemekten usanmayan bu zavallı şairi
Unutmuyorsun biliyorum
Tek aşkın edmond u


16.04.2008

Engin KAYGISIZ