Güneşi kucaklayıp yatırsam sol yanıma
Yokluğunda oluşan karanlığı yenemez
Abı hayat iksiri zerk edilse kanıma
Can verir belki amma yaşıyorum denemez
Diyorum ki “sen yoksan ışık yok mekânıma
Güneşi kucaklayıp yatırsam sol yanıma”

Dünyanın tüm ferleri yüreğime doluşsa
Eğer senden yoksunsa bilesin ki kördür kalp
An be an ortasında aşk doğumu oluşsa
Sensiz aşkı inkârcı duyguya nankördür kalp
Diyorum ki “fayda yok güneş ile buluşsa
Dünyanın tüm ferleri yüreğime doluşsa”

Nakış nakış işlendin ruhumun sayfasına
Nabzımın atışıyla yazıldın güfte gibi
Kalbimin ve fikrimin yol oldun sefasına
Duyguların ahenkle yaptığı beste gibi
Diyorum ki “dur dedin ömrümün cefasına
Nakış nakış işlendin ruhumun sayfasına”

Uyku bile seninle uyumaya değdi yar
Uykusuzluk seninle kirpiğime şükretti
Sana gururum bile dik boynunu eğdi yar
Önünde eğilmeyi onur diye zikretti
Diyorum ki “ düşüme hep hayalin yağdı yar
Uyku bile seninle uyumaya değdi yar

Bundan daha ötesi var mıdır bilmiyorum
Aklımın yettiğince yazdım sevdamı sana
Mademki artık yazdım bir daha silmiyorum
Zaten yazdıysa silmek yakışmaz ki İhsan’a
Diyorum ki “neşemsin yoksan ben gülmüyorum
Bundan daha ötesi var mıdır bilmiyorum”

Sen ki ecelim olsan gene de kabulümsün
Ama gönül ister ki yaşama uzanan ol
Sen bana aşk tattıran en büyük ödülümsün
Kararın ne olursa dilerim kazanan ol
Diyorum ki “kafama sıksan bile gülümsün
Sen ki ecelim olsan gene de kabulümsün”


İHSAN TURHAN