2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1240
Okunma
Acınacak basitlikte yaşarken hayatı küçük dünyasıyla;
son çırpınışlarıydı
gülümseyen fotoğraflar
ve kopyalanmış cümle replikleri...
Farkında değildi ama
çoktan intihar etmişti..
Yaşadığını hissetmemesi
ve sabahlardaki:
yaz ışığında ki uyanış boşluklarının belirsizliği,
eski bir türk sanat musikisi gibi kederliydi.
Etrafına bakar, pencereye koşardı.
Dudağında yarım kalmış ezgilerin,
nutuk atarvari; sahte gülümsemesi..
Anlamının nereden geldiğini
tahmin bile edemediği
karanlıklar bilgisizliği,
cahilliğindeki bilmişliği,
analiz ve hissetme yeteneğine sahip olamaması
ve en kötüsü doğum ile beden’de kalan;
asaletli ruh izi hiç olmamıştı..
O aptallıklarla ömrünü sürdürenlerdendi...
Ve çoktan intihar etmişti.
KırmızıKurbağa
5.0
100% (1)
Cevap Yaz