Anne bak ben geldim.
Lütfen çekme ellerini
Çocukluğumun gölgesinden.
Anıların sağanağı başladı
Lime lime döküldüler
Zamanın girdabından..
Baksana,dağlar küçülmüş
Nehirler uslanmış...

Ey zaman...neler öğütmüşsün neler.

Dünkü çocuğun anılarının
Ayak izleri var her yerde.
Şu dere boyunda,yayla yolunda...
.............................................
Bir gün şu koruluktan bir saksağan
Alıp kaçırırken çocuğun ekmeğini
Attığı çığlıkları hala duyuluyor
Değirmenin yıkık savağında.

Dünkü çocuğun ,
Çocukluğu hayal-meyal.
Atı yok,Karabaş’ı yok.
Vadideki turnaları yok.
.................................
Zamanın eskitemediği şey;
Eyvanın ikindi gölgesinde,
Senin sevgin taptaze asılı durur annem.
Hâlâ adın bir türküdür genç kızların
Mekik oyalı sedef yazmalarında..

Fesih Çelik
(8.haziran.2010-)