"Ölüm beklenmedik anda değil, sessiz sedasız gelen
Azrail’in gökkubede ruhla dansı..."

Aynada bir adam bana bakıyor,
Yüzünde çizgiler, saçları beyaz
Gözünden usulca yaşlar akıyor
Hayatı sonbahar, yolları ayaz

Resimlerde kalmış o gülen yüzler
Şimdi bu ayaklar bastonsuz durmaz
Yorgun görünüyor parlayan gözler
Nerede o dostlar? Halini sormaz

O eski şarkılar, yüce sevdalar…
Şimdi mutluluklar bir hayal gibi
Yolunda koştuğum büyük davalar,
Savrulup kaldı bir kuru dal gibi.

Kırlarda koşardım her yer bahardı
Ne kadar hızlıydı hayata akış
Şimdi her yanımı çizgiler sardı
Değişti gözümde dünyaya bakış

Şiirler yazardım, hayata karşı
Elimi titretir artık kalemler
Başucumda çalan bir ölüm marşı,
Film gibi geçiyor türlü âlemler

Hangi ara yağmış bu saçlara kar
Demek ki yaşamak bu kadar kısa
Hayat bir su gibi hızlıca akar
Her şey yalan ölüm tek gerçek yasa

Erol KONUR