Zifiri karanlığın yaydığı müphem kokular
Dağılırken virane kentin dar sokaklarında
Korkuları çağırır aklın kalleş oyunlarına.
Açlığa vurulan mühür gibidir Ayı kapatan gri bulutlar.
Ve sokak serserilerinin işgalindedir artık, kaldırımlar.



Yokluğun yoksulluğu hükmünü sürerken
Fakirliğin komutanı olmuştur artık zaman
Ve çağın acımasız büyücülerine terk edilmiştir yaşam.
Ödünç hayatların saklı sırlarını ayyuka çıkaran
Sefaletin aymazlığıdır ve insanlığı utanca boğduran.



Bazen keskin bir bıçağın ucundadır zaman
Belirsizliğe uzatılan darbesini indirirken insanlığa
Vahşeti saçar açlığın ve sefaletin dar sokaklarına



Ve aniden …
Ölüm sessizliği karışır bu hayat denen safsataya
Susar zaman kendi dipsiz kuyusunda.


Oysa ölümün töresine uygundur yaşananlar
Açlığın kokusudur karanlığın aynasına yansıyanlar...