Artık gidiyorum, ağır adımlarla ve sessiz
Son kez geçiyorum sokağından bu akşam
Uzunca baktım pencerene, fakat hevessiz
Açar mısın kapını yüzüme son kez çalsam

Bu sokaklarda büyüdü içimde doğan aşkım
Gözlerimden emdi süt damlalarını her gece
Giderken onu da yanımda götürmek hakkım
Ben büyüttüm ben onu tek başıma gizlice

Çingene kadın bizi iyi tanır, seni de gıyaben
Gül alırdık ondan; o da sorardı hep kim için?
O aldığım gülleri hiç atamadım pencerenden
İşte bu yüzden kendimi yiyorum hep için için

Gidiyorum bu şehirden, ama küskün değilim
Burada hatıralarım var, kaldırımlar buna şahit
Ben aslında bu metruk şehre düşkün değilim
Sen yaşadığın için burayı sevdim ben her vakit

Son kez göreyim seni, kenara çek de perdeleri
Gül yerine pencerenden bir buse atayım sana
Geri veremezssen de harcanan onca seneleri
Gidiyorum buradan iyi geceler dileyerek sana

Soner Çağatay 20:00 /24.6.2010