ruhuma kurşun işlemez
attğın ok yanar, ucu erir
dudağındaki ateş,
gözlerimde
nemlenir

bir bakış girip çıkar
hançer gibi ruhumdan
damla damla akar
kanlarım avucumdan

cehennem bile yakmaz
gözlerinin yaktığı kadar
her yerim dağlanmış
nokta nokta
insaaaf!

hasretinden yanmışım
külüm bu kadar, bir avuç
pervaneler gibi seni ışık sanmışım
külümü ister hiçliğe
ister cehenneme
istersen cennetine saç
ama kalbini
bana aç

Eyyüb’üm senin dışın yara bere
içimse aşk ateşinden
yanmış bin kere
Eyyübüüüm!

bedeninden döküldü kurtların
ve çökmüştü avurtların
ya benim kurtlarım
gözyaşlarımdır
dökülen
Eyyübüüüm!

aşk cehennem de olsa
koşar girerim, eririm
gönül mağrasında
bir örümcek olup
ağlar örerim, serilirim

seni sevdiğimi
haykırmak istiyorum
bir dil yetmez be cânân
seni haykırmak istiyorum
çıkana kadar
bu can

göster! cemalini
ister afakta ister enfüste
aldığım her nefeste
içimdeki ateş harlansın
ben bu etten kafeste
değil de arşında
bülbül olmak istiyorum
her gün karşında
figan etmek istiyorum

mektebimin kapısına
aşk yazdım Hallac’ın kanıyla
arkasına da
Soner’in kanıyla
,,Hû’’ yazdım

Soner Çağatay 02:53 / 29.7.2010 / Wuppertal