KİTABA EL BASTIM... AFFETMEM SENİ


Gönlü çelen gözle bir baktın şöyle,
Sevdanın közünde kavurdun beni.
Gittin, boynu bükük bıraktın böyle,
Hasret rüzgârında savurdun beni.
Affetmem vefasız affetmem seni,
Kırıldım, gücendim affetmem seni.


Can evimden vurdun, beni mahvettin
Açtığın yaraya tuz basıp gittin.
Demedin; Acıya nasıl sabrettin ?
El’e rezil rüsva eyledin beni.
Affetmem vicdansız affetmem seni,
Kırıldım, gücendim affetmem seni.


Saçın, başın yolsan neye yarar ki ?
Aldığın her soluk, ömre zarar ki !..
Tövbeler etsen de yanlış karar ki,
Günahkâr ettin sen, ettin sen beni.
Affetmem kitapsız affetmem seni,
Kırıldım, gücendim affetmem seni.


Pembe bir yalana, bin yalan katıp
Batağa saplandın, battıkça battın.
Maziyi bir kadeh şaraba satıp,
Yetmedi; ellerin koynunda yattın.
Affetmem imkansız affetmem seni,
Kitaba el bastım, affetmem seni.


Recep Ümit NİŞANCI
Stajyer şair/namikcemal