KENDİMİ TAKDİMİMDİR

Merak ettim; Şöyle bir, soruşturdum kendimi
Dostum, yüzüme güldü; "Sensin, yeni yıl" dedi.
Cesaret buldum bundan, yıktım utanç bendimi
"Merhaba Hacı" dedim, "Bas git, seni kıl" dedi.

Bir "Ya sabır" patlattım, açtım İmam suyunu
Kadeh dile gelip de; "Dört yanın mamur" dedi.
"Karun" sandım kendimi, bilemedim huyunu!..
Esnaf döndü de bana; "Çıplaksın memur" dedi.

Utandım çıplaklıktan, giyindim kelli felli
Yeni yetme sırıttı; "Kim lan bu büzük" dedi.
"Estağfurullah" çektim, ben de yaş olmuş elli
Gay’miymiş neymiş oğlan; "Vallah bu yüzük" dedi.

Bir yüzük aldım bende; vardım gönül dostuma
Sıçtı sıvadı beni; "Anası düzük" dedi.
Sordum; "Bunca hakaret, yakıştı mı postuma?"
Yanıtı, gecikmedi; "Kırat’ı düşük" dedi.

Düşmüşe el uzattım, sarıverdim boynuma
İlân etti herkes’e; "Her telde mahir" dedi.
Mahirdim ya her telde, aldım yari koynuma
Yar, bastı kahkahayı; "Bu ibne şair" dedi.

Şairi de sittir et, ben ne garip kulmuşum
Öfkesi kabaranlar; "Ulu orta piç" dedi.
Anladım en sonunda, geçmez akçe pulmuşum
Mevlâm bile gürleyip; "Sen yaşama hiç" dedi.

Yaşama içgüdüm’üm aldı sazı eline:
"Yaşadıkça yaz" dedi, atıp suyun seline
Ne bir eksik, ne fazla, bu da böyle biline
Sen, sen ol... Düşme dostum; Onun bunun diline.



03.01.2010 - Pazar
Recep Ümit NİŞANCI
Stajyer Şair (namikcemal)
M u r a t l ı / TEKİRDAĞ