HEDİYE DEDİĞİN ŞEY TEKTAŞTAN MI İBARET ?

Beyaz koyunun bile, “ Kara kuzusu olur !.. ”
Ben: “ - Yaz’ın suya girsem balyoz kırmaz buz olur. ”
Neden şu aksilikler gelir, hep beni bulur ! ?
Adamda şans dediğin anca(k) bu kadar olur.

Dün akşam içtim, içtim; Zil - zurna eve geldim.
Cebimde son kuruşu, garson’a bahşiş verdim.
Hatun’a göre sanki: “ REİS ” değil de “ EL ”dim !..
“ - Acı kahve ” istedim, olmadı… Ortam gerdim.

Dedim: “ – Kahvenin hatrı, kırk yıldı bundan önce
Yerini kömür aldı, T A Y Y İ P başa geçince.
Bir kaç torba kömürün beş yıllık hatırı var:
‘ – Minnet borcumdur ! ’ deyen, halk sandığa gidince. ”

Oysa, iş’e giderken… Hatun: “ – Çorap ” demişti,
“ – Naylon ” olsun diye de sıkça tembihlemişti.
“ – Unuttum ” desem… Yalan ! Mey, aklı körlemişti
“ KÖROĞLU ” boş durur mu ? Kendini gizlemişti.

Besmele çekip kalktım, sabah sabah yataktan
Hatun da bin bir ilgi; “ – Hangi dağda kurt öldü (!) ? ”
Daha dündü dostlarım, zor kurtuldum pataktan
“ ZÜĞÜRT AĞA ”sın deyip, yatağı bile böldü !..

Ben de akıl, akıl mı ? “ – Deli kızın çeyizi (!) ? ”
Dedim, kendi kendime: “ – Be, Allah’ın kerizi
Bir milyar ışık yılı uzak tut şu piyiz’i
Bak, bu gün: On dört Şubat; Kırman lâzım cevizi…

Yeter !.. Küçük düştüğün ‘ KÖROĞLU ’nun önünde
Çeyrek yüz yıl ‘ Dır… dır… dır. ’ Sitem var, her sözünde ”
TEKTAŞ olmasa bile; BİR ÇUVAL KÖMÜR aldım,
Ettim… O’na hediye; SEVGİLİLER GÜNÜ’ nde.

14 ŞUBAT 2010 – Pazar / Recep Ümit NİŞANCI
(Stajyer şair – namikcemal) Muratlı - TEKİRDAĞ