bakınca karanlık sulardaki geçmiş günlere
çalmışım bir kaç gönlü sanırım
düşlere vermişim onlarcasını belki de
ve bilmem kaç yüreğin düşüne bölünmüşüm kimbilir
kimbilir kaç dilsiz acı kalmıştır geriye

bildiğim
bir elin parmağı etmez
acıyı paylaştığım
ve doyasıya öptüğüm dudak
tüm samimiyetimle

zamansız gitmeler düşmüş kör sabahlardan
yabancılığı emanetimizde

bir sen kalmışsın yürek sarayımda
beraber tüketmek için düşlerimizi
ve yenilerini yaratmaya
sabah serinliğinde
sana uyanmış gözlerim hep
bir çitim maviye sığmışım seninle

yokluğunda
kalabalıklardan sıyrılıp
geceye atmışım kendimi
düşlerken sevişmelerin ardından terini
acır tenim
bir çocuk gömerim yüreğime
ellerim öksüz kalır
koyamam hiç bir yere sığmaz

yarını senden sorarım hep
bilirim sen benden ibaret
ben senden bin beter haldeyim

dilim susar belki
hecelerim doldurmaz boşlukları
diyemem bir kaç kelime
suskunluğum haykırır sevgimi biliyorsun

bütün sokaklar sana varıyor
yaşamak gibi
iyiki var dut karası gözlerin
iyiki takılı kalmış yüreğim sana
sana dönüyor tümceler en sonunda
bir ucunda sen olursun gittiğim şehirlerde
gözlerin düşer umutlarımın ortasına

sen olmasan
güneş yine aynı doğar belki kızıl şafaklarda
gök yine mavidir elbet
dünya dönecektir
bir senin eksikliğin duyulur o güzelliklerde
demli çayım aynı olsa da
yüreğine tutunmak
aynı nefesi koklamak her yudumda
gözlerine sığınmak kuytu limanlar gibi
daha güzel
daha bir anlamlı
yaban düşlere konmak seninle

sen olmasan
çiçekler susar fısıldamaz renklerini
ağaçlar rüzgarda üşür
kuşbakışı düşer yorgunluğum
yalnızlığım şiirlere

hadi bir çay demle sevgi tadında
karanfil kokuları düşsün ellerimize
bir ucunda sen
bir ucunda kehribar sarısı düşlerimiz
dalalım gecenin hoyratlığına sevişmelerimizle

yarını sana sorar yüreğim
anlat ona

15.06.2007