sus
sus konuşma artık
gözlerinden anlıyorum herşeyi
senin değil o sözler biliyorum
başka ülkelerden gelmiş gibi duruyor
beyaz duvarlarda

sen gülünce
bir mum yanar içimde
içinde ben yanarım
su titrer yangınımla
suskular gömerim yüreğime
bir gece vakti
sanrılar doğururum gün ışımadan

sorarım
hangi hengameler saklar
yere düşen eğreti gülüşleri
hangi ağaç kovuğunda beslenir bu kin
hangi demir kütle daha ağırdır
can çekişen sıkıntımın merkezinden
ve hangi boşluklar saklar sevgisizliği
düşündükçe
fedakar düşünceler can çekişir bende
tiksinmeye döner acılarım

sus
sus konuşma artık
gözlerinden anlıyorum herşeyi
saklamıyor dost bakışlı gülüşlerin
sözcükler anlaşılmaza sürüklüyor herşeyi
sus artık
içinden çıkılamayan
dar sokaklardan fırlamış gelmişcesine
ayrı düşüyor sözle gülüşün
utanıyor sözcükler
ardına bakmadan kaçıyor
diz çökmüş sıradanlığın önünden

zakkum bahçelerinin acısı çöküyor düşlerime
hiç gitmiyor
aklımın köşe başında nöbetler tutuyor
zifiri eylül gecelerinin hainliği
dalga dalga
köpük köpük
kabarıyor yüreğimin orta yerinde
kırdı kıracak zincirlerini
susmalara gömüyorum dilimi
gözlerim gökyüzünün maviliğine kapatıyor kendini
soğuk iklimler serpiyorum yüreğime




sus
sus konuşma artık
çelişkiler sırıtıyor geride
çirkin sarı çelişkiler
çirkinlik sıyrılıyor bedeninden
çırılçıplak kalıyor yalanın yanında
güzellik doğruyu bükmüş belinden
gerçek aldanmışlığın yoldaşlığında yol alıyor
süslü sözcükler baş verirken sende
gözyaşlarım akar içime
bir mum söner
canım sıkılır
fedakar düşünceler can çekişir
tiksinmeye varır acılarım

sus artık
konuşma
insan olmanın onuru var üstümüzde
depremler yıkmadan geçmişin surlarını
al git
ortalığa serdiğin çelişkilerini
al git
nerde beslediğini bilmediğim kini
al git
yüzünde asılı eğreti gülüşünü
al git
sana ait olmayan sözlerini
bende kalmasın
al git dost yüzünü
beni benimle bırak giderken
yığınla hüsranın intikam kılıcı
kanatırken sineyi
sus
sus konuşma artık
çelişkilerin anlatıyor herşeyi

15.10.2007