a.
hayat her zaman
olmadık zamanda
olmadık yerimizden öptü bizi
çünkü geç kalmışlığımız yazıyordu künyede
hep bir adım sonrasını sorguladık
içimizde yeşerttiğimiz
kuşku nöbetlerinde
kırılgandık ve hatta kırılmıştık bir yerinde hayatın
çünkü geç kalmışlığımız yazıyordu künyede

b.
ve biz öylece duruyorduk
orta yerlerde bir yerde
hiç bir yere gittiğimiz de yoktu
gerek de yok gibi geliyordu bazen
hayat geçip gidiyordu işte içimizden
üstümüzden
biz öylece duruyorduk
çünkü geç kalmışlığımız yazıyordu künyede

c.
bir yel esse
sesi duyulacaktı sessizliğimizde
ama esmiyordu nedense
esse alıp götürecekti bizi bir yerlere
esmiyor yel ve biz öylece orta yerde
duruyorduk
tepkisiz
duyarsız
bakıyorduk gözlerimizi kırpmadan
hayatın giderken yanından geçtiği
ve hiç bir durakta durmadığı yerlere
çünkü geç kalmışlığımız yazıyordu künyede

d
aklımıza gelmiyordu
bir sonraki durakta inmek
çünkü esmiyordu yel
ve molalar ihtiyacı gidermiyordu

üstümüz başımız çıplak / bilinci kuşanmamışız
içimiz dışımız sevinçsiz / gam keder yük edinmiyoruz
önümüz arkamız boşluk / yönsüz yansız dönüyoruz
ölümüz dirimiz beş para etmez / ki zaten beleş yaşıyoruz
çünkü geç kalmışlığımız yazıyor künyede

e.
biliyorum mümkünü yok bazı şeylerin
iki iklim arasına sıkışmış nefesimizin
kusursuz ölümü bu
gözlerden ırak yaşadığımız kısa konuklukta
çünkü geç kalmışlığımız yazıyor künyede

07.02.2008