Şaka maka derken işsiz kaldım üzüldüm.
Efkâr-ı figanıma kapılıp dertlere büründüm.
Bir anda düşüncelere dalıp firkatimle süzüldüm.
Böyle şakamı olur arkadaşlar, sararıp soldum.

Hayatın şakası zor gelir bana, birde siz gelmeyin üstüme.
Bahar günlerini zehir etmeyin, zemheri kışlardan çıkmış ömrüme.
Siz güler iken, ben kahrımdan ağlayacaktım nerdeyse.
Böyle şakamı olur arkadaşlar, ölüp ölüp dirildim tabir-i caizse.

Sitemlerim figan oldu sağır olan duymaz, yâ siz?
Bunca yıllık ömrü vaki hayatımda, ağıtlarım oldu elemsiz.
Vefasızlığa koşan insana inat: Her gülüşümde evlâ halimi sattım bedelsiz.
Böyle şakamı olur arkadaşlar, isyanımı haykıracaktım nerdeyse.

Mahmut Enes kötülere taammüt edip, iyiliğe hâsıl oldu senelerce.
Ben beni boş verdim: Şu kâinatı mutlu görmezsem, her şey kederimdir bir hecede.
Şaka maka derken benimle birlikte, dostlarımda üzüldü gönül hanemde.
Böyle şakamı olur arkadaşlar, üşütecektim kafayı nerdeyse.


02/04/2010

Mahmut Enes YÜCEL