Sarhoş vakitlerinden biriydi nisanın
Pıhtılaşan kandamlalarını görmedi sokaktan geçenler
Duvardaki kurşun izleri eskiden kalan hatıra
Göz gezdirmediler damlardaki yazgılara

Sabaha işlenecek cinayetin son hazırlıklarıydı
Gece orta yerinden şahitti, ay işbirlikçi
Seni kaç kere, kaç kere aklımdan geçirdim bilsen
Akaryakıt yüklü kamyonlar geçti sonra
Sonra fabrikaya süt taşıyan kamyonlar
Son katı çıkılan binaya geldi tuğlalar
Senin gelmeyeceğini adım gibi biliyordum
Sonunu beklediğim vakitlerden biriydi nisanın

Komşu evde çocuk ağlamaya başlıyor
Karşı dükkânın gürültüyle indirilen kepenkleri
Bina yöneticisinin sabıkalı finosu yine havlıyor
Yan tarafta karanlık kimi adamlar tuhaf müzikleri
Çöp arabaları ve belediye işçileri geliyor sonra
Sonra kat görevlisi elinde ödenmemiş faturalar
Senin kapıyı çalmayacağını biliyordum
Günlerin çok ağır geldiği aylardan kaçıydı nisanın

Kulaklarımı bütün seslere kapattığım akşamdı
Silmeye çalıştığım görüntüler sağnak sağnak düşse de odaya
En çok bildiğim küfürleri döşedim koridordan aşağı inen adama
Sonra saymaya başladım nem varsa hayata dair
Uzun sürmedi listem, sonra elimde kalanlara
Sonra yalnızlıkları, pişmanlığı, açlığı üşüştü odaya
Senin sayfanı ebediyen kapayacağımı biliyordum
Doğmayacak sabaha doğru devreden nisanın

Sarhoş vakitlerinden biriydi nisanın
Pıhtılaşan kandamlalarını görmedi sokaktan geçenler
Duvara çivili resmimdi kazınan benliğime
Tükenince umut, ne resim ne duvar kaldı
Ne sabaha kadar feryatları duyan oldu
Ne anladı kimse çekip gitmenin acısını
Sen dahi anlamazdın, inattın, biliyordum
Hatıralarını gömerken tükenişiydi nisanın

Sarhoş vakitlerinden biriydi nisanın
Pıhtılaşan kandamlalarını görmedi sokaktan geçenler
Duvardaki kurşun izleri eskiden kalan hatıra
Göz gezdirmediler damlardaki yazgılara


Sinan Yılmaz
Karasu 2010