Gün çekilir geceye
Kadınlar gözlerine sürme çeker
Durgun suyuna denizin taş fırlatır çocuklar
Sektikçe artan sayıdan mutlu olur
Eklendikçe uç uca zevkler hayat neşe sanılır

Dönüş başlar geriye
Erkekler askerlik anılarını sayıklar
Yosun kokusunda kâğıda sarılı taze balıklar
Piştikçe yayılan kokusundan mutlu olur
Dizildikçe ızgaraya gülüşler hayat neşe sanılır

Toprak nadas sonu ekilmeye
Gençler motoru şaha kaldırır
Serpilir besmeleyle bereket yüklü tohumlar
Ektikçe çoğalan üründen mutlu olur
Döküldükçe ter yerin bağrına hayat neşe sanılır

İnce dokunur heceler sineye
Âdemoğlu kahrını hayatın sineye çeker
Taş fırlatan çocuk, ateşe atılan İbrahim olur
Düştükçe sarsılır yer, şeref alınır satılır
Söküldükçe temeli inanç duvarının hayat neşe sanılır


SİNAN YILMAZ