YÂRAB!..

Ne gün güz mevsimi sona erecek
Yaprağa dalında yer yok mu Yârab!..
Hep zâlimler gül bağında gezecek
Yetime dağında yer yok mu Yârab!..

Alçaldık alçaktan daha da alçak
Hazinende derman, dert yok mu Yârab!..
Öksüze şerbetin katran m.olacak
Sinelere derman dert yok mu Yârab!..

Virane günlümün kâbesi harap!..
Kutlu düş, nurlu el, yel yok mu Yârab!..
Dertlerim önümde dermanın serap
Sevdanla kül eden yer yok mu Yârab!..

Öyle düştük asır geçti, yıl geçti
Dizlerim de derman, bel yok mu Yârab!
Sırat olduk, tufan geçti, sel biçti
Bizde kulluk için hal yok mu Yârab!..

Bunca yıl çiledik güle ermedik
Bülbüle çağında yer yok mu Yârab!..
Dünyamıdır ahret midir bilmedik
Daha bizden âdi kul yok mu Yarab!..

Abdurrahim KÜÇÜK