Hayata tek tabanca adım atmaktır.
Tek çocuğa bakabilecek anne babalarla yaşamaktır.
Başkalarının çocuklarına kardeş demek zorunda kalmaktır.
Kendine ait bir kardeş olabileceğini bilememektir.

Şimdi çocuk olmak
Evlerde bilgisayar başında oturmaktır.
Evinin önünde olmayan boş arazide
bilmediği çelik çomak oyununu oynayamamaktır.

Komşunun bahçesine akşamdan sonra dalamamaktır.
Kardan adam yapmak için babayı beklemektir.
Yabancılarla konuşmamaktır, onları merak etmemektir.
Yabancılardan sakız almamaktır.

Her çocuğun giydiğini giymek,
her çocuğun yediğini yemektir, şimdi çocuk olmak.

Şimdi çocuk olmak;
kuru incirin ne olduğunu bilmemektir, ilkokul ikinci sınıfta.
Çikolatadan başka tatlı olduğunu bilmemektir, beş yaşında

Şimdi çocuk olmak, toprakta bilye oynayamamak,
parmakları çatlasa da inadına bilyayı başaltından vurmaya çalışamamaktır.

Killi toprakta çubuk saplamaca oynayamamaktır,
akşam karanlığında saklambaç oynayamamaktır,
düşer diye kovalamaca oynayamamaktır
üşür diye yağmurda karda yürüyememektir çocuk olmak.

Şimdi çocuk olmak,
Arkadaşını, ailesiyle yargılamak zorunda olmaktır
Pazarda çekirdek, su satamamaktır, çocuk olmak
Anne babanın verdiği harçlıkla yaşamayı ummaktır.

Şimdi çocuk olmak,
uyanınca kreşe gitmektir.
Sonra okula başlayarak, yeni bir sınav maratonu yaşamaktır çocuk olmak,
Hayatı öğrenmek için değil, iş bulmak umuduyla okumaktır, çocuk olmak.

Şimdi çocuk olmak, aslında büyüklerden de büyük olmak zorunda olmaktır!