Seni kaybetmek neden bu kadar erken oldu.
Sevmek çok mu aceleye geldi be sevgili…
Yaşanmamış yarınlara küstüm artık.
Kendini yalanlara inandırmış benliğim,
Daha ne kadar senin yolunu gözler.
Sen diye kimi sevebilir aptal yüreğim...
Nasırlaşmış ellerim tutabilir mi artık ellerini.
Her aklıma geldiğinde kaç sigarada ararım seni.
Daha kaç gece uykuya hasret gözlerim,
Senin hayalinle yaşama tutunur.
Gülmeye hasret yüzüm,
Kaç zaman sonra gülmeye alışabilir,
Yokluğunun yasını ne kadar tutacak.
Ve daha ne kadar adını düşlerimde sayıklar dudaklarım.
Lal olmuş dilim bozabilecek mi peki suskunluğunu,
Kelimelere sığdırabilecek mi seni...

Daha kaç şafak sensizliğin nöbetini tutar yorgun bedenim.
Kalbim yokluğunun kaçıncı vuslatında…
Nedir bu şehre senli isyanım.
Yaşanmadan biten bir saltanattı benimkisi…
Oysa ayrılıklar sonbaharda derlerdi,
Sen sonbaharı getirmeden ayrılığı getirdin kapıma.
Aldırma sen bana aldırma be sevgili…
Nefretim değil de sitemimdir sana sevgili…
Karanlık gecelerde doldum dolacam nerdesin.
Suskunluğumu görüyorsun ya hala…
Bak bu şiirde yine sen varsın.
Özlem büyütüyorum işte yalancı tesellilerde
Kendime barınak yaptım… Yaşıyorum harabelerde
Kör karanlıklardayım işte nerdesin sevgilim

Mehmet Emin Karademir