7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2301
Okunma

Bir uçurum edasında bedenim
Ağır kayıp vermiş yıllara
Her adımım sona yaklaştırmakta
Son ipide kopunca bağladığım hayata
En iyisi bırakmak uçurtmamı fırtınalara
Ne kadar çaresiz ve donuk bakışlarım
Bir çöl dervişi kadar yalnızım
Kumların akışından sayıyorum zamanı
Çığlıklarım kayboluyor sessizliklerimde
Sabahları uykusuz karşılamak kadar acısındayım karanlığın
Doğan güneş ısıtmaz yalnızlığımı
Kar yağıyor acılarıma, törpülenmiş duygularımda
Sürekli kahroluşlara artık isyanım
Ağır oldu bedeli yaşanmışların
Yada yaşanmak isteyipte yaşanmamılıkların
Yusufi bir kuyunun en dibindeyim
Kervan geçmez yolumdan
Yalnızlığın bir başka tanımlaması yok herhalde
5.0
100% (2)