Orda öyle yalnızca kalakalmak
Sadece derinlere bakakalmak
Kaybettiklerinle birlikte
Karanlıklarda kaybolan benliğine
Sessizce
ve
boş bir bakışla bakmak

ne acı
ve
yormakta tüm düşüncelerimi
Hep boş hayallere uyanmak

Hiç bilmediğin kadar ıssız bir limanda
Kendi fırtınalarımı yaşıyorum
Hiç olmadığım kadar yalnız
Hiç bilmediğin kadar sensizim
ve kupkuru bir hazana dönmüş umutlarımla
Hiç bilemeyeceğin kadar susuzluğundayım
kendi ıssız çöllerimin.

Hiç bilmediğin kadar ıssız bir limanda
Ayrılığın hiç bu kadar yakın olmadığı bir anda
Bir ah çekecek kadar bir lahza
Hiç alışamadığım o olmayışında
ve yalnızlığın tam ortasındayım
Ölümün kıyısındayım
Yorgunum

Çıkan son bir ahla dudaklarımdan
İki damla gözyaşı bırakıyorum derinliklere
Issız bir limanda
ve merhaba diyorum
Bana gülümseyen sensizliğe
Ölüme