Hayatın ucurum kenarı merdivenlerinde
Bir o yana, bir bu yana yalpalayan adımlarla yürüyorum
Hep tutunacak bir dal arıyor ellerim
Ah neden hep bulutlar kesmekte güneşlerimi
O kadar derinki hüzünlerim
Dokunsalar ağlayacağım

Hep bir umut peşinde koşmuşum
Hep uzaklardaki bir hayal uğruna çırpınışlarım
Hep kendimden geçmişimde
Kayıplara atmışım benliğimi
Ve o kadar ince örülmüşki özlemlerim
Dokunsalar ağlayacağım

Kimse bilmez içimde kopan fırtınaları
Halbuki o kadar durgunduki yüreğimin denizi
O kadar geniş ve derindiki gözlerimin anlamı
Bir vaveylaya sürükledin benliğimi
Kaybedilenlerin arkasına şimdi gözyaşlarım
Hasretine gebe kaldı yinede adımlarım
Oturdu yüreğimin tam ortasına sensizlik
Dokunsalar ağlayacağım

Paylaş:

1 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (5)

5.0

100% (5)

Dokunsalar ağlayacağım Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Dokunsalar ağlayacağım şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Dokunsalar Ağlayacağım şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

leydican, @leydican

25.8.2010 02:58:56

5 puan verdi

Dur ağlama gözlerim,
Yakında pınarların kuruyacak kaynağından
Doğarken başladın ağlamaya,anlamsız
Avaz,avaz
Daralan göğsünü tutarak
Huzur bulacağını mı sanıyorsun?
Ağlayarak
Çarmıha gerilen düşlerindi vurulan şakağından
Geceler boyu yatağında için için
Kan çanağı gözlerle uykusuz
Söndürürüm umuduyla o yangını
Bağrına akıtma damlaları
Şimdi dünyada kimler ağlıyor sebepsiz?
Gözyaşı tek tesellisi mi ıztırapların*?
Gök gürültüsü mü getirir hep yağmurları?
Zamanın kanatları her an ıslak mı?
Assak ay’la güneş arasına, kurumaz mı?
Hayır yok bu yaşlardan artık
Taş olmalı yürekler
Bir el bekleme kapatacak,
Gözlerinin vanasını
Dinsin yeter bu gamlar
Şehri sardı karanlık
Geçmişle bugün arasında deniz oldu akan yaşlar
Bitimsiz acının sularında yüzüyor insancıklar
Şafak sökene dek bakma gidene ağlaya ağlaya
Seherin tan yeri kanadığında
Gözlerin de alışacak alaca karanlığa
Eski gülüşüne kavuşmak için
Sil gözyaşlarını ve gülümse hayata

ağlamak şiirinizi görünce bu şirimi paylaşmak istedim
saygılar