1)
Cane!

Çaresizliğimden başka kinim var benim.

Çare siz’liğimden başka kimim var benim?



2)
Ben de ağıllarda büyümedim mi?

Değmedi mi ellerim toprağa?

Fıstığa dalından değil kökünden asılınır!

Aynı hayata asılır gibi,

Dallarından biraz da sana… şarkına!

Bilmiyor muyum?


Neye sıkı sıkı tutunursan,

Avuçların su toplar, öğrenirsin boğmadan avuçlamayı

Nefessiz bırakmadan sarılmayı…

Bilmiyor muyum?



Kazmayı cane, neye vurursan vur mesela

Yumuşak kavrayıp güçlü vurmakta maharet

Güçlü kavrayıp yumuşak vurmakta değil

Vurduğun da yaramaz sana.

Parmak boğumların su toplar, patlar sonra

Bilmiyor muyum?


3)
Yüzüm içime patladığında öğrendim

Sessiz bakmayı…

Anladım kimseye sonsuz bakılmaz.

Bakmak bir dokunuştur aslında, ama sonra çekmek ellerini

Tutmak ve boğmak değil.

Hele sevmek adına saldırmak hiç değil, insana aç kurtlar gibi;

Bir "merhaba " kadar belki de en fazla, yeter aslında insan olana…


Bana dalıp dalıp gitmekten başka bir dua kalmadı

Saçlarım inadına dağınık, inadına cane..

Olmadık yerde beş vakit,

Kendime indirdiğim: ezansız ve peygambersiz bu hatmin mırıltısı, dinsiz değil!

Gözlerime yakından bakarsan bir dahasın da

Görürsün uğultumu


4)
Cane

Musaviyim ben!

Rabbim beni dört güne böldü

Geriye bir gün kala, düştüm bağrına!

Yok başka! Yok…


Bir taşı aramak için çıktım yola

Geçtim altınlardan, yakutlardan

Beni çölde kum satarken gördüğünde, ki

Sen umut nedir iyi bilirsin!

Şaşırma!


Körler sağır olduğumu

Sağırlarsa kör olduğumu sanıyor

Oysa ben hem körüm hem de sağır

Ah şimdi kim daha suçlu?



Ben körlerin duymadıklarını,

Sağırlarınsa görmediklerini bilirken

Şimdi ben kimin dünyasına sürüneyim yaşamak adına, ha?



Bıktım doğruların Tanrılarından!

Bıktım Dinlerin doğrularından!

Yarin gül yanağından gayrısına göz mü diktik ki cane?

Sürdüler bizi kavgaların kucağına?

Allah’tan başka patronların olduğu bir dünyaya?


5)
Cane

Kulağıma kuş gürültüleri diktim, duymamak için kentlerin kahkalarını

Ellerim hep cebimde, uzanmaması için bir aldanışın, ellerime!

Kapılarım hep kilitli, sokulmasın diye ısrarcılar…

Yüz yirmi bin defa söyledim kendime: “istemiyorum”

Tek ama tek sevdiğim şey,

Kendini yalamaktan bıkmış pasaklı kedilere miyavlamak

Söylediğim tek yalan o, bana da inanan sadece onlar, inan ol, bak!

“Yalan deme” diyeceksin ama

yalan değil...


Çaresizliğimizden başka kimimiz var bizim?

Ya bir çaresi olsaydı birimizin?


Yalanın ki artık kılıfı: "başka çarem yoktu, üzgünüm!"


6)
Şimdi ben sana gelebilmek için

O tırpanı vurabilmek için toprağa

Kaç ekinle kavrulmam gerekiyor bir bilsen!

Kaç kinle?...


Cane!

Çaresizliğimden başka kinim var benim.

Çare siz’liğimden başka kimim var benim?

04.06.2010- K.kentli.
saat:0530