0
Yorum
15
Beğeni
4,9
Puan
1946
Okunma
.
ne rüya alemi ne de gerçekti
zamansızlığı vurduğunda saatin tıkırtısı
toprağı tekmeleyen gecenin konuğuydu karanlık
umut göz kırpardı yıldızlarda
kalpte kök salmış bir ağacın gölgesinde
belki uykudaydı aşk
/ uyuma
ateşti ölümsüz gökyüzü
karanlıktan sonra başka bir yaşamda
çürüdü nefesi usulca
rüzgarın ruhu soluksuz kaldığında
belki saklıydı masumiyeti
/dokun
hikayesiydi gözleri
cenneti sunamazken avuçlarında
isimsiz gözyaşları asılı kirpiklerine
ve bakışlarına çoktan yerleşmişken kan
belki bilinenden bilinmeyene doğru yürüyordu
/korkma
duyuyor musun taze çimenlerin kokusunu
ışığı sakın kapatma
belki buluşur uzaktan ellerimiz
/itaat
o gece ölüm çiçekleri yağıyordu gökten
bak azrail ile dans ediyor kelebek
