Fısıldayarak söyledim .
O kelimeleri ...
Tam söyleyecekken ...
O kelimeler cıkmadı dudaklarımdan ...
Bogazım dügümlendi .



Fısıldayarak ...
Anlatmaya calıştım herşeyi ...
O kelimeleri söylemek istedim ...
Suskunluga bogdu beni bogazım ...
O kelimelere izin vermedi .
Cıkmasına ...


Fısıldadım ona ...
Sessizligimle ...
Sessim gitmeden ...
Sustu ...



Fısıldadam ...
Sadece kendime fısıldayabildim
Bunu sonra farkettim .
Sadece kendimin duydugunu ...



İçime söyledim belki de ...
Sadece içime ...
Sonradan anladım ...
Haykırışlarımı kendimin duydugunu ...


Anladım ki bir zaman sonra ...
O kelimeleri söylemeye gerek yokmuş .
Bu hayatta ...
Bazen bir sessizlik ...
Bazen bir bakış ...
Bazende birkaç mısra ...
Yeterliymiş anlatmaya ...
Herşeyi ...



O kelimeler cıkmasa da dudaklardan
Anlatırmış ...
Sessizlik içinde ...
Küçük bir fısıltı bile ...
Duyulurmuş ...

Bazen konuşamasakta şu hayatta ...
Bogazımız dügümlense de ...
O kelimelerin cıkmasına ...
İzin vermesede bogazımız ...
Bazen kalemimiz bile yetmese de ...
O kelimeleri söyleyemesekte ...

UNUTMAYIN ...
BAZEN BİR SUSKUNLUK ...
HERŞEYİ ANLATIR.
İSTEDİGİMİZ KELİMEYİ ...
ANLATIR TÜM ACIKLIGIYLA
İNSANLIGA ...