Alıştım artık susmaya ...
Huzur ...
Bazen de Izdırap veren ...
Suskunluga alıştım .


Alıştım artık dünyaya ...
Yalanlarına ...
Üzüntülerine ..
Ve sevinçlerine ...
Derinden yaralasa da bazen üzüntüler ...
Dünya alıştırıyor insana ...


Alıştım artık insanlıga ...
Verdikleri Üzüntüye ...
Terkedişlerine ...
Üzsede insan cogunlukla ...
Bazen de verdigi sevinçe ve huzura ...
Alışıyor insan zamanla ...


Alıştım özlemlere ...
Üzse de ...
Derinden yaralasa da insan ...
Belki de insanlıgı sevme nedenimizin ...
Özlem oldugunu düşünerek ...
SUSMAYA ...


Alıştım
Azda olsa ögrendim sevincleri ...
Belki bunca acıyı ...
Cekmemizin nedenini ...
Ögretiyor sevincler insanlıga ...


Alıştım yalnızlıga ....
Bazen üzse de insanı ...
Huzura ...
Hüzünlü bir huzura ...
Alışıyoruz zamanla ...



Alışıyoruz Herşeye ...
Tek Gerekli olan şey ...
Zaman belki de şu dünya da ...
SADECE ZAMAN ...