mavi sanrıları karbeyazı aydınlık çıplak
kendim kadar bayat soluğum
sabırsız bir seyir homurtusu
bağlı ve sadık kalmak uğuruna bütün çıkarsamalar
gelincik tarlalarının kızıl yeşil duvakları
beyaz potinli kısrakların yel elleri
evet yine mavi döker gözlerimin pınarları
ve mavi çeker ruhumun tabanları
bir asa da benim için yıkmalı belki bu duvarları
yine çamur düşlerimin ülkesine sürüklemeli yenidoğan firarları
taşa deymek suyu sevmek
tıpkı ıslak bir yar dudağı gibi ruhuma nefesini çekmek ey toprak
yağmur sonrası çıplak ayaklarla yeşil çimenlerinde koşmak
nefesim kesilinceye kada bağırararak bayıradan aşağıya koşmak
çeşme başında üç paket sigaranın kokususunu
sarımsak kokusu zanneden teyzenin tasından su içmek
köyne bir histeri belkide,belkide mayası çeker tenin
yalnızlığını kirini pasını mısralara dökmek
her tutulduğunda bir hışımla kırıp dökmek
hasretlik çekmek
mısra kırpmak
düşündükçe içini doldukça bildiklerini ezmek
bu fırtına sanırım toprak olunca bitecek...