Kendini yakan bir ömür susuz ve kirli
muhasebesi koca bir keşmekeşin
bilediklerim ve sustuklarımla yorgun bir sayıklama
yıpranmış bütün resimleri ve fotoğrafları histerimin
artık iflah olmaz gönlümün diledikleri
yeni çocuklara verdim sancılarımın nefessizliğini
bakalım onlar nasıl sevecek bu taşınamaz kirliliği
hepimiz ezildik bu tecavüzün altında
en direngenler bile kendini kandırmaktan ileri gidemedi
derin kuyulardan su çekmek bütün nemini çaldı ciğerlerimizin
ama olsun dedi yosmamsı yanımız bari tadına varalım
nasılsa içinden geçeceğiz bu keşmekeşin
elbet sancısız olmayacaktı bu hikaye
ama acı sevicide olmamalıydık ömrümüzün en körpe yerinde
ama eski masalların bütün kabahat
yada masal haline getirilen çene çalmaların
herşeyi parıl parıldak anlatan sosyal kendini bilmezliklerin
içsel eksikliklerin coşkusal komplekslerin
artık
her tını bir yol oluyor
ömrümün orta yerinden bir sefer başlıyor
bir yol beni bütün geri kalan hikayenin sonuna taşımak için açılıyor
nasılsa bir benzeri olcak diyor içimin mihengi ahengi
öğrenmenin tadını unuttun
geriye kalan kavrama gevezelikleri
ama
ama ile başlıyor ya hep bir öncekinin aksi istikametteki
ama bir peron sanrısı sarıyor içimi
yol küsüyor ardımda bekleyenlerin acı çığlıkları
oda sıkıldı her sonraki bilette daha güç açılıyor zamanın yol delikleri
kalakaldım ortasında bu yerin
kavlu beladan aldım seferi
ben istedim galiba
ben istedim bu başıma gelecekleri.....