3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1233
Okunma
Tek başıma seyirdeyim karanlık bir gecede,
Önümde cisimsiz bir şey beni takipte…
Ev bacalarından süzülen kara dumanlardan;
Teşekkül oldu siyah korkunç gölgeler.
Ruhumun sıkıntısı benzimi sararttı,
Etrafımı çevreledi görünmez çehreler.
Bilinmeyen sır gibi işledi darbeler,
Nazar değdirdi bana siyah korkunç gölgeler.
Önümü kesti deli dolu sineler,
Hesap sorar gibi peşimde dolaştılar.
Işık vurunca direkten, apansız kaçtılar.
Korkuttular beni siyah korkunç gölgeler.
Kulaklarımı çınlattı doğanın gürültüsü,
Gözümü bürüdü siyahların örtüsü.
Teker teker geçtiler yol bilmeyen sürüler,
İşte onlar; siyah korkunç gölgeler.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz