10
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1752
Okunma
yalnızlığıma düşen yorgunluğumda
direniyorum kimsesizliğimize
dualar okur dilim
ramazan akşamlarının nurunda
her yanım sancılı
gül dalında vurulmuş bülbülüm
katillerin kin ve nefretinden
kan damlar bereketli toprağıma...
kimse farkına varmaz/varamaz
beyinler tutsak!
yüreğine sıkılan domdom kurşunlarına
aldırmaz neon lambalarında
kıyamete uzanan küflü mahzenlerde
engerek zehirlerini
atılan kahkahalarda yutarken
dünya toz-pembe düşlerinde...
ömürler neden kısaltılır bedende
huzur varken çirkefliğe düşülür
sanılır ki hayat budur!
aslında bilmez ki zavallım
ömrünün baharında
yaşamının son demlerinde
elveda hayat/ merhaba ölüm!
dediğini...