Suskunluğumu neye bağlamalıki?
Halbuki içimde ne fırtınalar kopmakta
Ne dalgalar vurmakta yürek kıyılarıma
Kaçıncı hazana dönmekte baharlarım
Zemheriden öteye gitmeyen baharlarım.
Ve nice yıldızlar kaymakta
Bulutlar arkasında saklı göklerimde.

Eskiden bir ümide bağlardım en acı hayalleri bile
Şimdi nasıl hecelemeli
Gönlümde dağ gibi büyüyen sensizliği?
Eskilere, taa eskilere kadar uzayan yalnızlığımı
Hangi yaban kelimelere emanet bırakmalı?
Hangi kıyılara yelken açmalı
Belki oradasın hayaliyle?

Şimdi bu benmiyim?
Hicranları zelzele gibi hisseden yüreğimi
Ayışığında gölgelenen ruhuma kilitlenmiş
Sis dumanı düşüncelerimin girdabında boğulan
Gecenin kavisli karanlığına ruhunu bırakmış?
Elleri bomboş, vedalara bile veda etmiş?
Her gece yağmurla kendini sorgulayan
Islanmış bedenininde yosun tutan duygularla
İnceden sızlayan acıyla bükülmüş
Benmiyim?

Islak gözlerime kahroluyorum
Ve inceden bir sesle
Hayaline sesleniyorum
Gitme...
Benide koparırsın umuda bağlı son dalımdan.
Gitme...
Şiirler seni bir daha yazmaz olur
Şarkılar bestelemez bir daha
Hazana dönmüş zaten genc ömrümüz
Kıyamet kopar üzerimize
Ateşler ortasına atılırım
Çaresiz yorgunluklara sürgün olurum...
Gitme...

Şimdi senin şarkılarını heceleyen
Mırıltılarla yürüyorum üşüyen avuntularıma
Bir deniz kenarında ey deniz kızı.
Sen gelme
Ben seni güneşle birlikte bekliyorum.

Gitme...
Gel...
Benim halim yamanca...
Bildiğin gibi değil...