9
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1838
Okunma

.
muşamba masalların yırtık yalanlarıydı
gökleri delen binaların köşe kenarlarında oturan
şöyle bir savur kendini
yırt / atla
şükranlarını sun tanrıya
sallarsa yüreğinin kırık kemikleri teslim beyazını
siyah kefen sarsın tebessüm karasını
ve aşklı dudaklarını parçalayan çakıl taşlarıysa
tüm gücünle ısır ki
patlat düşünen ağız boşluğundaki tüm sözleri
umuttan umudu
beyazdan rüyaları
unut ve sil
mor dudaklarınla
öp acılı karaları
is kokan nefesini öksür ciğerlerine
içine içine yuvalanmış
akrepler -örümcekler ölene kadar
buğulu sesin kesilene kadar
zehirle kendini
seni senden başka kimse zehirleyemez rüyalarında
şimdi gitmelisin
çelişkisiz siyahlara
ve tam da zamanı
uyanmadan gece koynunda