namus belası, eğreti sevda
turnam, eğilmiş yüzü kaldırımlara
başında kan renginde örtüsü
ve beyazdan kefen misali gelinlik
duvaksız gelin
gidiyorsun,
avuç dolusu ıslaklık gözlerinde
vakitsiz yağmurlar yağdırıyorsun üzerime
ah töre kıyımı sevdam
göğsüme mermi gibi indi adımların
yırtık ceketimin delik cebinden döküldü umutlarım
ayak izlerinde yüreğim
içime gömüle gömüle kayboldun
şimdi lisanımda kelepçeler
dualar yolladığımız arşa yükseliyor hıçkırıklarım
sen gittin
içimde milyonlarca kargaşa
tufan-i nuh’a denk başımdaki afat
üstelik gemisiz, üstelik açıktayım
sessiz çığlıkların koynuna düştü yetim sevdam
bir azap yağmuru yıkıyor bedenimi
dumansız ateşlerin kazanında
mevsim tarumar
gök kubbeden düşüyor yıldızlar
avucumda sahipsiz bir dua
dile varmaz, arşa uzanmaz
sol yanıma kondu ölüm meleği
ya şimdi, ya birazdan
çelimsiz düşeceğim toprağa….