Ayrılık kolumu kırdı omzumdan
Dizlerde derman yok, boynumda urgan
Sürgüler sürüldü paslı kapılar
Dardayım, koş yetiş, yetiş ya Hızır

Yastığım taştandır üşür rüyalar
Gelmedi mektubu, ıslak yapraklar
Eşiğin önünde bekler ayaklar
Kırık dizlerimi doğrult ya Hızır

Kırk cihan aştım da yollar bitmedi
Farklı bir âleme gitti dönmedi
Kalmışım arafta gücüm yetmedi
Kudretinle bana güç ver ya Hızır

Kalbimde kilitler susmaya meyil
Dilimde dua var, boğazım düğüm
Hayali gözümde ince bir sızı
Söylenmiş sözümü duyur ya Hızır

Yokluğu omzuma taş gibi bastı
Bilmem ki zalimin bana ne kastı
Feryadım âlemin gürzünü aştı
Aklımı başıma sen al ya Hızır

Sevdiğim göğsüme muştular salmış
Aklımı başımda duvara çalmış
Kırk yılın sonunda fermanım yazmış
Takatim kalmadı, medet ya Hızır

Yandım ben bu aşkın közünde yandım
Yanınca gideni dönecek sandım
Bir aşkı Leylâ’ya ömrüm adadım
Al beni affınla pak et ya Hızır

Geceler karardı, sabah dönmedi
Yakub’un rüyası bana gelmedi
Düştüğüm kuyudan çeken olmadı
Kuyuya ışık ver, ışık ya Hızır

Yârimle arama âlem örüldü
Uçurum üstünde köprü kuruldu
Varacağım yeri sen bilsen yeter
Zor yoldan geçit ver, geçit ya Hızır

Gözlerim yolunda sabrı nöbette
Bedenim yanımda ruhum gurbette
Gönlümü kavuşa bağlasan yeter
Derdime dermanı sen ver ya Hızır