0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
104
Okunma
Ne doğdum,
ne öleceğim
yalnızca göründüm
bir anlığın içinde
sonsuzun yankısı gibi
Toprak beni tanımıyor,
gökyüzü unutmuyor
İkisinin arasında
bir nefesim sadece
ama o nefes,
kendini evren sanıyor
Öncesizim,
çünkü hiçlikte vardım
Sonrasızım,
çünkü varlıkla yandım
Ben kimim?
Ne adım kalır, ne suretim;
yalnızca iz,
ışığın kendinde bıraktığı gölge
Bir damla değilim denizde,
denizim
bir damlada gizlenen
Zaman bana dokunmaz
ben ona ad veririm
Doğmadan önce de vardım
öldükten sonra da konuşurum
sessizliğin dilinde
Ben,
öncesiz ve sonrasız
kendini arayan kudretin hatırasıyım
5.0
100% (1)
