1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
942
Okunma
Kesif bir yağmur kokusuydu,
akıp giderken sözcükleri
aklımın anı defterine.
bulanan hatıralar yörüngesinde,
tek tek olgunlaşmış,
bir çocuk yüzü gibi berrak
ve en gerçek anlar gibi
nefes alan;
hatıraydı gülüşün.
sen susardın
ve sessizliğin başlardı
içimde birşeyleri kımıldatan.
yüzüm kirli bir akşamdı,
senin olmadığın yerde.
engelleyemezdim;
hasret türküleri söyleyip hüzünlenmeyi.
ve birşeyler karalarken,
beyaz bir kağıda,
senden bahseden dizeler sıralamasına
kalemimin.
sen sabah mahmurluğu hüznümdün,
akşamlar gelirdi
dolaşırdı adımların anı defterimde.
ve kesif bir yağmur kokusu,
her yağmur sonrası;
sadece sürtünüp geçerdin,
kararan yüzümde,
çırpınan gözlerime...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz